Το δικό σας σχόλιο: «ΜΕΑ–ΧΥΤΥ Λακωνίας: Από τους λεονταρισμούς και τα τριλήμματα στην ωμή πραγματικότητα»

Γράφει ο Ηλίας Παναγιωτακάκος

Τετάρτη, 10 Απρίλιος 2024 15:04 | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Το δικό σας σχόλιο: «ΜΕΑ–ΧΥΤΥ Λακωνίας: Από τους λεονταρισμούς και τα τριλήμματα στην ωμή πραγματικότητα»

Ο «ΛΤ» φιλοξενεί τις απόψεις των πολιτών:

Ξεκίνησε πλέον σε μεγάλο βαθμό η λειτουργία της 3ης υποενότητας που αφορά αποκλειστικά τη Λακωνία για την ολοκληρωμένη διαχείριση των ΑΣΑ (Αστικά Στερεά Απόβλητα).

Κατ’ αρχήν συμμερίζομαι τις ανησυχίες και την αμφισβήτηση των πολιτών (όχι όμως την εργαλειοποίηση κομματικών φορέων) για το νέο έργο του αποκαλούμενου Σκουπιδοεργοστασίου (ΜΕΑ – ΧΥΤΥ), που αφορούν τη χωροθέτηση και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, στον υδροφόρο ορίζοντα, στην ποιότητα των προϊόντων, καθώς και στην επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού από τα υπέρογκα δημοτικά τέλη.

Επίσης, είμαι κάθετα αντίθετος με την υπερβολική συγκέντρωση αστυνομικών δυνάμεων απέναντι σε διαμαρτυρόμενους πολίτες που έχουν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα να εκφράζουν τις απόψεις τους σχετικά με τη λειτουργία της ΜΕΑ - ΧΥΤΥ.

Επί της ουσίας, είναι απορίας άξιο ότι, οι χθεσινοί διαφωνούντες και κήνσορες αποτροπής αυτής της μονάδας, μετά όμως την αποχώρηση του πρώην δημάρχου, γίνονται σήμερα υπέρμαχοι της λειτουργίας του εργοστασίου ΜΕΑ – ΧΥΤΥ, χωρίς ελάχιστη δόση αυτοκριτικής.

Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος μια φορά έγινε για να την επικαλεστούν, γιατί ούτε η χωροθέτηση άλλαξε, ούτε η μελέτη, ώστε να υπάρξει η δικαιολογία της αλλαγής θέσης και στάσης.

Από εδώ και πέρα η ΜΕΑ – ΧΥΤΥ είναι πραγματικότητα και έτσι τα τριλήμματα τελείωσαν, όπως και τα αδιέξοδα όχι σε όλα.

Προς ενημέρωση και υπενθύμιση, αυτό το μοντέλο διαχείρισης, το αποκαλούμενο και ως «μοντέλο Τατούλη» ψηφίστηκε από όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα διακυβέρνησης μετά το 2010 έως σήμερα.

Είναι γνωστό ότι για μισό περίπου αιώνα δόθηκε η δυνατότητα στους δήμους για την αυτοτελή διαχείριση των απορριμμάτων μέσα από διάφορα σχήματα. Το πολιτικό κόστος όμως απέτρεπε διαχειριστικά μοντέλα διαχείρισης, γιατί πάντα προσέκρουε στη χωροθέτηση και τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών. Έτσι, οι ανεξέλεγκτες χωματερές απετέλεσαν την εύκολη λύση και λειτουργούσαν πάνω σε υδροφόρους ορίζοντες και ας μόλυναν αποδεδειγμένα το περιβάλλον και ας ήταν η χώρα μας «το μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης με εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα.

Καμία διαμαρτυρία αντίσταση, αντίδραση και ας μέχρι χθες θάβονταν τα σκουπίδια, αλλά ξέχασα ήταν πολύ μακριά από το χωριό μας (στην Απιδιά).

Φαίνεται, πλέον, ότι και η Ελλάδα έστω και καθυστερημένα εγκαταλείπει το όνειδος των ΧΑΔΑ αποκτώντας ευρωπαϊκό βηματισμό.

Τα σκουπίδια αποκτούν προστιθέμενη αξία, εκτός από τα θέματα του Πολιτισμού και της Υγείας.

Το ζήτημα που πρέπει να κατανοηθεί και να βρει απαντήσεις είναι ποιος κερδίζει από αυτή την προστιθέμενη αξία που μεταφράζεται σε χρήμα.

Η ΣΔΙΤ ως Σύμπραξη του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα δεν μπορεί να είναι μια ετεροβαρής σχέση υπέρ του Ιδιωτικού Τομέα, γιατί από την επένδυση των 167 εκατ. ευρώ για τις τρεις Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ), τα 70 εκατ. είναι επιδότηση ΕΣΠΑ. Υποχρέωση της κυβέρνησης, της Περιφέρειας Πελοποννήσου ως φορέα ανάληψης του έργου, αλλά και του ΦοΔΣΑ ως τελικού διαχειριστή είναι, μαζί με τους δήμους, να διαμορφώσουν το στρατηγικό σχεδιασμό της εναλλακτικής διαχείρισης των ΑΣΑ.

Στόχος η ενημέρωση των νοικοκυριών για Διαλογή στην Πηγή (ΔσΠ) με ορθολογική ανακύκλωση, ανταποδοτικότητα και στοχευμένες δράσεις για τη μείωση των σύμμεικτων απορριμμάτων.

Είναι βέβαιο ότι αυτή η προσπάθεια θα χρειαστεί υπομονή και επιμονή και προπάντων ενημέρωση και επιβράβευση που θα ωθεί σε επίτευξη προωθημένων στόχων για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.

Φυσικά, εδώ και χρόνια η τοπική κοινωνία θα έπρεπε να έχει προετοιμαστεί για να μπορέσει να αποδεχθεί αυτή τη μεταβατική κατάσταση, αν και το «πείραμα της ενδιάμεσης διαχείρισης στα Ξηροκάμπια Σκάλας» εγκαταλείφθηκε χωρίς καμία εξήγηση.

Συνεπώς, ανάμεσα στο ΝΑΙ και στο ΟΧΙ, υπάρχει η αμείλικτη πραγματικότητα που μεταφράζεται στα δημοτικά τέλη, τα οποία επιβαρύνουν δυστυχώς και δυσανάλογα τους δημότες.
Οι δήμοι χωροθέτησης/υποδοχής ΑΣΑ (Τρίπολη, Οιχαλία, Ευρώτας) δικαιούνται περισσότερα ανταποδοτικά οφέλη και άλλη τιμολόγηση από τον ΦοΔΣΑ. ενώ ο Δήμος Ευρώτα να αποδεχθεί άμεσα το φωτο-βολταϊκό πάρκο μεγέθους 3ΜW, αξίας 2.000.000 ευρώ για τη λειτουργία Ενεργειακής Κοινότητας με θετικές επιπτώσεις κατά προτεραιότητα στο αγροτικό ρεύμα.

Επειδή το «ευαισθητόμετρο» δεν έχει κομματικό πρόσημο ή πρόσημο κάποιων συλλογικοτήτων. Ανήκει σε όλους τους πολίτες που αναζητούν απαντήσεις στη μετά – χωματερών εποχή.

Πρώτη προτεραιότητα να διεκδικηθεί από τον ΦοΔΣΑ Πελοποννήσου η τοποθέτηση ανεξάρτητης επιστημονικής αρχής, όπως το Τεχνικό Επιμελητήριο, ώστε να παρακολουθεί και να δίνει περιοδικά (πχ ανα τρίμηνο) εκθέσεις για το περιβάλλον και τον υδροφόρο ορίζοντα.

Τέλος, η ανακύκλωση και το πράσινο αποτύπωμα μπορεί να γίνει brand name του Δήμου Ευρώτα, αρκεί να υπάρξει πολιτική βούληση και σχέδιο που μέχρι σήμερα δεν υπήρξε, τόσο με την ιδιωτικοποίηση της συλλογής των απορριμμάτων, όσο και με την παράδοση της ανακύκλωσης σε ιδιωτικά συμφέροντα χωρίς μάλιστα την ελάχιστη διαμαρτυρία ή αντίδραση.

Η μετάβαση από τη γραμμική στην κυκλική οικονομία που θα κοινωνικοποιεί το απόρριμμα, ως προϊόν προς όφελος των δημοτών, είναι η λύση που πρέπει ο δήμος να σχεδιάσει και να υλοποιήσει.

Έστω και αργά, κάτι ας ξεκινήσει, γιατί το εργοστάσιο ΜΕΑ – ΧΥΤΥ δεν είναι εικονική πραγματικότητα (virtual reality), αλλά δρώσα λειτουργία.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΙΔΗΣΗ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

LINARDI
Koutsoviti