«ΠΡΟΣΩΠΑ δίπλα μας»: Γιάννης Γκλέκας.

Focus στην Τέχνη της Φωτογραφίας
Σάββατο, 28 Ιούνιος 2014 03:00 | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ
«ΠΡΟΣΩΠΑ δίπλα μας»: Γιάννης Γκλέκας.
Συνέντευξη στο
Νίκο Ι. Καρμοίρη

Είχαμε δώσει το ραντεβού μας στο Μουσείο Φωτογραφικών Μηχανών στο Μυστρά. Συζητώντας μαζί του νόμισα πως ήταν ένας κινητός χάρτης! Χάρτης των πιο απίθανων σημείων εντός κι εκτός Λακωνίας, σαν κι αυτά που ταξιδεύει συχνά για να φωτογραφίσει τη φύση όπως του αρέσει.
Γνωριστήκαμε με αφορμή τη συνεργασία μας για μια έκθεση φωτογραφίας. Στην πορεία η γνωριμία μας έγινε ουσιαστική και φιλική. Ο λόγος για το Γιάννη Γκλέκα, Πρόεδρο της Λέσχης Φωτογραφίας Σπάρτης, με τον οποίο μιλήσαμε με αφορμή μια άλλη έκθεση, εκείνη της ΛΕΦΩΣ την ερχόμενη Τετάρτη 2 Ιουλίου.
Ο Γιάννης Γκλέκας αυτή τη φορά δεν φωτογράφισε τα «Πρόσωπα», αλλά έστησε στον τρίποδα τη μηχανή του και μίλησε ο ίδιος για τη Λέσχη, την πλούσια δράση της, τη φιλοσοφία της συνεργασίας, την αγάπη και το μεράκι για τη φωτογραφία, τις επικείμενες «Φωτογραφικές Αναζητήσεις» και πολλά άλλα ακόμη…
Ας κάνουμε, λοιπόν, ζουμ κι ας εστιάσουμε στα λεγόμενά του…


Πως προέκυψε η αγάπη σου για τη φωτογραφία;
Πριν το 2002 η επαφή μου με τη φωτογραφία ήταν μόνο από περιοδικά κι άλμπουμ. Ούτε φωτογραφική μηχανή είχα! Δεν είχα ασχοληθεί καθόλου με την εποχή του φιλμ. Μιλάνε τα παιδιά στη Λέσχη για σκοτεινό θάλαμο για επεξεργασία και τα λοιπά κι εγώ είμαι άσχετος με αυτά τα πράγματα. Από το 2002 κι ύστερα ήταν η πρώτη περίοδος που σταδιακά έκανε την εμφάνισή της η ψηφιακή φωτογραφία. Πάντα μου άρεσε το ηλεκτρονικό στοιχείο. Το οτιδήποτε ήταν ηλεκτρονικό, είτε αυτό λέγεται κομπιούτερ, είτε φωτογραφική μηχανή, είτε ηλεκτρονικά παιχνίδια. Έτσι, ξεκίνησα με μια μικρή ψηφιακή φωτογραφική μηχανή των 2,3 megapixels, η οποία ήταν από τις καλύτερες τότε και τώρα δεν την έχει ούτε ένα κινητό τηλέφωνο! Ήταν η πρώτη μου φωτογραφική μηχανή και την έχω κρατήσει ακόμα. Στην αρχή δεν είχα το καλλιτεχνικό μέσα μου. Τουλάχιστον δεν το εμφάνισα, γιατί πιστεύω το μικρόβιο υπήρχε. Αναλωνόμουν να βγάζω φωτογραφίες οικογενειακές, αναμνηστικές, σε εκδρομές κτλ.
Η φωτογραφία άρχισε να με ελκύει με λίγο διαφορετικό τρόπο από την Ολυμπιάδα και μετά. Είχα πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες και προσπάθησα να βγάλω κάποια πράγματα με διαφορετικό τρόπο από ότι το έκανα μέχρι τότε. Αυτή την πρώτη φωτογράφιση την έχω ακόμα ως αναμνηστική στο αρχείο μου. Από τότε άρχισα και δούλευα λίγο τη φωτογραφία, σε πολύ νηπιακό στάδιο, βέβαια, χωρίς να έχω καθόλου γνώσεις αρχικά. Πάταγα, δηλαδή, το κουμπί κι αν έβγαινε καλώς… Το 2005 αγόρασα μια νέα μηχανή με δυνατότητες ρυθμίσεων, πήγα στη Λέσχη και μέσα από τις συναντήσεις της Δευτέρας μάθαινα κάθε φορά και κάτι καινούργιο μέσω προβολών, συζητήσεων και πολλών άλλων πραγμάτων. Το 2008 πήρα τη μηχανή που έχω σήμερα και μπήκα σιγά σιγά στον κόσμο της φωτογραφίας, όπως είναι ο κόσμος της φωτογραφίας, δηλαδή με ρυθμίσεις και με πράγματα που κάνεις γιατί θέλεις να τα κάνεις και όχι αυτά που κάνει μόνη της η μηχανή.

Τι είναι αυτό που ελκύει περισσότερο το φωτογραφικό σου φακό;
Ένα κίνητρο που με έκανε να ασχοληθώ με τη φωτογραφία ήταν η αγάπη μου για το βουνό και την ορεινή πεζοπορία. Το 2007 ξεκίνησα πορείες στο βουνό και πάντα είχα κι έχω μέχρι και σήμερα τη φωτογραφική μηχανή στο σακίδιο. Μπορεί να έχει αρκετό βάρος ο φωτογραφικός εξοπλισμός και να υπερβαίνει κατά πολύ τον εξοπλισμό ενός ορειβάτη, αλλά όταν κατεβαίνω και βλέπω αυτά που έχω απαθανατίσει, αυτό και μόνο είναι η αποζημίωση…  Όλο αυτό με βοήθησε να ασχοληθώ και με το περπάτημα και την ορειβασία, αλλά παράλληλα να ασχοληθώ και πιο ενεργά με τη φωτογραφία, να αποκτήσω εμπειρία και να κάνω πρακτική εξάσκηση σε όλα αυτά που άκουγα κι έβλεπα από άλλα μέλη της Λέσχης. Αυτό που, επίσης, με ελκύει πολύ είναι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός. Μου αρέσει να βρίσκομαι σε αγώνες και να τους φωτογραφίζω, είτε αφορούν αυτοκίνητα, είτε μοτοσικλέτες.

Πότε ιδρύθηκε η Λέσχη Φωτογραφίας Σπάρτης; Δώσε μας μερικές πληροφορίες για αυτήν.
Η Λέσχη ιδρύθηκε το 2001. Ήταν μια ομάδα γύρω στα 10-15 άτομα τα οποία αγαπούσαν τη φωτογραφία και είχαν υπάρξει μέλη μια παλιότερης ομάδας που δραστηριοποιόταν πριν το 2000, η οποία κάποια στιγμή διαλύθηκε. Υπήρξε κενό στην πόλη γιατί δεν υπήρχε κάποιος σύλλογος που να ενδιαφέρεται για τη φωτογραφία και έτσι δημιουργήθηκε η Λέσχη Φωτογραφίας Σπάρτης. Πέρασε από αρκετά στάδια και πολλές δυσκολίες. Στην αρχή υπήρξε οικονομικό θέμα, θέμα στέγασης, καταρτισμού διοικητικού συμβουλίου, έλλειψης μελών τότε -μην κοιτάς σήμερα, με τη φωτογραφία δεν ασχολιόταν πολύς κόσμος. Ήταν η εποχή της μετάβασης από το φιλμ στην ψηφιακή εποχή και ο κόσμος δεν είχε πολλή επαφή με τη φωτογραφία. Μέχρι το 2008 είχαμε στεγαστεί σε διάφορα σημεία και παράλληλα με τον Ορειβατικό Σύλλογο. Εγώ δεν τα έχω ζήσει αυτά. Μου τα λένε, όμως τα παλιότερα παιδιά. Πήγα στη Λέσχη το 2005, από το 2009 ήμουν ενεργό μέλος και βοηθούσα στις εκδηλώσεις κι όπου αλλού μπορούσα κι έχω, έτσι, μια εικόνα από εκεί και πέρα. Όταν μπήκα στο συμβούλιο, το 2011, αριθμούσαμε γύρω στα 30 μέλη. Αυτή τη στιγμή η Λέσχη αριθμεί γύρω στα 75 μέλη τα οποία είναι ενεργά και οικονομικά τακτοποιημένα. Σήμερα συστεγαζόμαστε με τον Σκακιστικό Όμιλο σε χώρο που μας έχει παραχωρήσει ο Δήμος.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετώπισε η ΛΕΦΩΣ κατά τη διάρκεια της διαδρομής της;
Πέρα από τις δυσκολίες που σου ανέφερα νωρίτερα, υπήρξαν και κάποιες κατηγορίες που έχουν κατά καιρούς διατυπωθεί και σε αυτό το συμβούλιο και σε προηγούμενα Δ.Σ. από διάφορους επαγγελματίες. Εμείς δεν είμαστε φωτογράφοι. Είμαστε άτομα που ασχολούμαστε με τη φωτογραφία. Έχει μεγάλη διαφορά το να είσαι επαγγελματίας φωτογράφος που αμείβεσαι και κάνεις δουλειές από το να ασχολείσαι με την τέχνη της φωτογραφίας. Το δηλώνω συνέχεια και θα το δηλώσω και από αυτό το βήμα, πως εμείς σας Λέσχη, και μιλάω επίσημα σαν ΛΕΦΩΣ, είμαστε ένας φορέας που ασχολείται με την τέχνη της φωτογραφίας, με τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου, βοηθάει συλλόγους, φορείς, το δήμο και έως εκεί. Χωρίς να μπλέκει σε ξένα μονοπάτια.

Ως Λέσχη έχετε δημιουργήσει γέφυρες συνεργασιών, έχοντας συμμετάσχει σε ουκ ολίγες διοργανώσεις ως συνδιοργανωτές. Μίλησέ μας για αυτό.
Αυτό δεν είναι τωρινό. Ίσως, όμως, τα τελευταία χρόνια συμβαίνει σε πιο έντονο βαθμό. Από την ίδρυσή της η Λέσχη συμμετείχε σε συνδιοργανώσεις με φορείς της πόλης και της γύρω περιοχής. Έχουμε συνεργαστεί επανειλημμένα με το Σαϊνοπούλειο, την Πινακοθήκη, την Κεντρική Βιβλιοθήκη, την Πνευματική Εστία, το Δήμο Σπάρτης, το Διεθνή Σύνδεσμο Σπάρταθλον και κάθε χρόνο είμαστε με δικό μας περίπτερο στη Σελλασία συμμετέχοντας στη Γιορτή Ελιάς και Λαδιού ανελλιπώς από την πρώτη χρονιά διοργάνωσής της. Έχουμε συνεργαστεί με συλλόγους όπως του Καραβά και της Βαμβακούς και είμαστε σε επικοινωνία μελετώντας τί δράσεις μπορούμε να πραγματοποιήσουμε με συλλόγους όπως του Γερακίου και της Αράχωβας, αλλά και εκτός νομού όπως με κάποιο σύλλογο της Μεσσηνίας. Έχουμε έρθει σε συνεργασία επίσης με την Περιφέρεια, το Πανεπιστήμιο του Νόττινχαμ, όπου πρόσφατα είχαμε συνεργαστεί με έκθεση για το παγκόσμιο συνέδριο που έγινε εδώ στην πόλη μας, με το Πολιτιστικό Κέντρο Υπαλλήλων ΟΤΕ και με το Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς μέσω του Μουσείου Ελιάς.
Γενικά ένας σκοπός της Λέσχης είναι να προσπαθεί να βοηθά φορείς ώστε μέσα από την τέχνη της φωτογραφίας να υλοποιούν δράσεις, είτε με διοργανώσεις δικές τους, είτε σε συνεργασία με εμάς, είτε με παράλληλες εκδηλώσεις… Υπάρχουν φορείς οι οποίοι βλέπουν τη δουλειά μας και μας εμπιστεύονται για να πλαισιώσουμε με μία έκθεση φωτογραφίας τις εκδηλώσεις τους. Μία έκθεση είναι πάντα κάτι το ελκυστικό…

Λέσχη και Σπάρταθλον. Πως σχολιάζεις αυτή τη σχέση που έχει αναπτυχθεί;
Πέρασε από πολλά κύματα! Ξεκινήσαμε δειλά δειλά, όχι σα Λέσχη επίσημα, αλλά σαν άτομα και φωτογραφίζαμε για το προσωπικό μας αρχείο τον αγώνα. Ήμασταν 5-6 άτομα. Κάποια στιγμή ήρθαμε σε επαφή με το Δήμο ώστε αυτό το υλικό να μη μένει μόνο σε εμάς, αλλά να μπορέσει να προχωρήσει και να πάει εκεί που πρέπει, δηλαδή στους αθλητές και σε ξένες χώρες, διαφημίζοντας έτσι και τον αγώνα και τον τόπο μας. Στην αρχή υπήρχε μια αντίδραση από το Διεθνή Σύνδεσμο Σπάρταθλον, γιατί πολλές φορές σε καθετί καινούργιο υπάρχει αντίδραση. Δεν δέχονταν να μας δώσουν την άδεια να φωτογραφίσουμε τον αγώνα από την εκκίνηση ως τον τερματισμό. Υπάρχουν κάποιοι κανόνες κατά τη διάρκεια του αγώνα και δεν επιτρέπουν να κινούνται στη διαδρομή ούτε αυτοκίνητα ούτε μοτοσικλέτες. Πρέπει να έχεις ειδικές διαπιστεύσεις. Όταν την πρώτη χρονιά κάναμε την αίτηση στο Δήμο για να πάρουμε τις διαπιστεύσεις αυτές, υπήρξαν αντιδράσεις από το Διεθνή Σύνδεσμο γιατί θεωρήθηκε πως θα παρενοχλούσαμε τους αθλητές και θα δημιουργούνταν προβλήματα. Ήρθαμε σε επαφή με τον Πρόεδρο τον κύριο Τσιακίρη και με τον κύριο Καλατζάκο, που ήταν αλυτάρχης του αγώνα, και διστακτικά, πολύ διστακτικά, μας έδωσαν την άδεια.
Την πρώτη χρονιά φωτογραφίσαμε τον αγώνα, δώσαμε το υλικό που συγκεντρώθηκε και φτιάχτηκε ένα DVD το οποίο δόθηκε σε όλους τους αθλητές και στο Σύνδεσμο. Αυτό γίνεται πλέον κάθε χρόνο και φέτος θα είναι η τέταρτη χρονιά. Ο Σύνδεσμος είδε τη δουλειά μας και αντιλήφθηκε πως ήμασταν συνεργάσιμοι και δεν δημιουργήσαμε κανένα πρόβλημα από την εκκίνηση ως τον τερματισμό, και σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε άριστη επικοινωνία και να επιθυμούν τη συνεργασία μας στην κάλυψη του αγώνα. Μάλιστα, τις προάλλες μας ζήτησαν την άδεια, ώστε μέρος του υλικού που είχε συγκεντρωθεί όλα αυτά τα χρόνια από φωτογραφίες των μελών της Λέσχης να εκτεθεί σε μία γιγαντοοθόνη στο μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου στο Μαραθώνα, όπου θα υπάρχει ειδική έκθεση για το Σπάρταθλον. Είναι κάτι που για εμάς αποτελεί ηθική δικαίωση. Όπως επίσης και τα e-mails που δεχόμαστε από τους αθλητές από Ιαπωνία, Αμερική, Ιταλία, Γερμανία, από όλο τον κόσμο!

Μια από τις δράσεις σας είναι τα επιμορφωτικά σεμινάρια φωτογραφίας. Πως προήλθε αυτή η ιδέα;
Η ιδέα αυτή ξεκίνησε από την ανάγκη της επιμόρφωσης και της εκμάθησης των καινούργιων μελών για τη φωτογραφία. Η τεχνολογία και σε αυτόν τον τομέα έχει κάνει άλματα. Δεν παίρνεις μια μηχανή πατάς το κουμπί και τελείωσε. Παίρνοντας μια μηχανή αρχίζουν τα προβλήματα. Το πώς δουλεύει, πώς λειτουργεί, τί μπορούμε να κάνουμε, ποιες ρυθμίσεις χρησιμοποιούμε, ποιους φακούς και τα λοιπά. Τα τελευταία 3-4 χρόνια κάθε Οκτώβρη λειτουργούμε τμήματα αρχαρίων και τμήματα επεξεργασίας. Είναι και για τα μέλη τα οποία θέλουν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους αλλά και για κάθε άτομο που θέλει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο να ασχοληθεί ενεργά με τη φωτογραφία και να φωτογραφίζει σωστά. Θα τα πραγματοποιήσουμε και φέτος τον Οκτώβριο και παράλληλα σχεδιάζαμε να κάνουμε και μία δράση για παιδιά δημοτικού σχολείου, από τετάρτη έως έκτη τάξη. Σκεφτόμαστε, δηλαδή, να δημιουργήσουμε κάποια ολιγομελή τμήματα, ώστε μέσα από φωτογραφικά παιχνίδια να εντάξουμε τα παιδιά στον κόσμο της φωτογραφίας. Ελπίζουμε να καταφέρουμε να το πραγματοποιήσουμε. Σαν σκέψη είναι το παιδικό αυτό τμήμα να λειτουργήσει δωρεάν. Θα δούμε πως θα το πραγματοποιήσουμε. Θέλουμε να γίνει, αρκεί να είναι ουσιαστικό.

Το ημερολογιακό έτος τι εκδηλώσεις περιλαμβάνει για τη ΛΕΦΩΣ;
Πάμε σαν τα σχολεία! Το έτος για εμάς ξεκινάει το Σεπτέμβριο, όπου στις αρχές του μήνα πραγματοποιούμε την πρώτη μας συγκέντρωση. Τον Οκτώβριο πραγματοποιούμε τα σεμινάριά μας. Αρχές Νοεμβρίου συνηθίζουμε να φέρνουμε καταξιωμένους φωτογράφους και δασκάλους της φωτογραφίας για να διδάξουν την τέχνη της φωτογραφίας σε προχωρημένα μέλη και σε άτομα που έχουν γνώσεις και θέλουν να τις εμπλουτίσουν περαιτέρω. Συμμετέχουμε σε καθιερωμένες εκδηλώσεις που γίνονται ετησίως όπως το Σπάρταθλον και η Γιορτή Ελιάς, αλλά και σε ποικίλες διαφορετικές δραστηριότητες μέσα στο χρόνο σε συνεργασία με τοπικούς φορείς. Τον Ιούλιο πραγματοποιούμε την κεντρική μας έκθεση και κατόπιν, μέσα με τέλη Ιουλίου, κλείνουμε τη σεζόν. Η Λέσχη «κλείνει» για καλοκαιρινές διακοπές, σταματά δηλαδή τις δευτεριάτικες συναντήσεις της. Δεν σταματά όμως τις δράσεις της. Από εκεί και πέρα έχουμε σκοπό να εμπλουτίσουμε το ημερολόγιό μας με νέες δραστηριότητες. Για παράδειγμα σκεφτόμαστε στο τέλος του χρόνου ή αρχές του επόμενου να διοργανώσουμε μία έκθεση γνωστού Έλληνα καταξιωμένου φωτογράφου σε κλειστό χώρο της πόλης…

Την ερχόμενη Τετάρτη 2 Ιουλίου ξεκινάει η κεντρική σας έκθεση στην πλατεία της Σπάρτης. Κάνε μας μια πρώτη παρουσίασή της.
Φέτος κάναμε κάτι διαφορετικό, το οποίο δεν θυμάμαι όσο βρίσκομαι στη Λέσχη να έχει ξανασυμβεί. Δεν ορίσαμε κεντρικό θέμα στην έκθεσή μας, αλλά αφήσαμε τα μέλη να δουλέψουν και να βγάλουν ένα αποτέλεσμα, το οποίο θα είναι για τον καθένα διαφορετικό. Κάθε μέλος θα συμμετάσχει με δικό του θέμα και τον τίτλο του και δύο αντίστοιχου περιεχομένου φωτογραφίες. Ένα σετ, δηλαδή, δύο φωτογραφιών κι ενός τίτλου-θέματος. Υπάρχουν 29 μέλη που συμμετέχουν και έχουμε 29 θέματα με 58 φωτογραφίες. Μέσα από αυτό θελήσαμε να αφήσουμε τα μέλη μας να λειτουργήσουν ξεχωριστά και να δείξει ο καθένας μέσα από τη δουλειά του τον εαυτό του και να εκφραστεί ελεύθερα.
Ο τίτλος της έκθεσης είναι «Φωτογραφικές Αναζητήσεις» και θα είμαστε στην κεντρική πλατεία της Σπάρτης από τις 2 έως τις 6 Ιουλίου με ώρες λειτουργίας από τις 20:00 έως τις 23:00. Την Τετάρτη [2/6] στις 20:30 θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της έκθεσης και θα έχουμε επίτιμο προσκεκλημένο για να μας μιλήσει για τη φωτογραφία τον πρώην Δήμαρχο Φάριδος Μίμη Κουμουτσίδη, ο οποίος είναι φωτογράφος και ασχολείται με τη φωτογραφία. Επίσης, θα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε μαθητές της μουσικής σχολής «Τυρταίος», οι οποίοι θα πλαισιώσουν μουσικά την εκδήλωση των εγκαινίων. Καλούμε, λοιπόν, τον κόσμο να έρθει να δει πως λειτουργεί η Λέσχη και τα μέλη της.
 
Βλέπουμε συχνές εξορμήσεις από τα μέλη σας με στόχο τις φωτογραφίσεις. Είστε και φυσιολάτρες μεταξύ άλλων;
Ένας λόγος που ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με τη φωτογραφία ήταν και η αγάπη μου για το βουνό.  Είναι κάτι ξεχωριστό το να μπορείς να αποτυπώνεις στο φακό σου πράγματα τα οποία βλέπεις περπατώντας. Είναι αρκετά παιδιά στη Λέσχη που ασχολούνται με φωτογραφίες της φύσης και μάλιστα υπάρχουν και άτομα που ασχολούνται με τη νυχτερινή φωτογραφία και με την αστροφωτογραφία. Κάνουμε συχνές εξορμήσεις και έχουμε πραγματοποιήσει και διήμερες εκδρομές εκτός Λακωνίας. Γίνεται ένας συνδυασμός. Ναι μεν θα πάμε να φωτογραφίσουμε, αλλά θα κοιτάξουμε και να περάσουμε καλά. Συνδυάζουμε, δηλαδή, το τερπνόν μετά του ωφελίμου!

Σχετικά πρόσφατα κυκλοφόρησε και το περιοδικό της Λέσχης. Πείτε μας για αυτή την προσπάθεια.
Ήταν μια ιδέα η οποία υλοποιήθηκε μετά από πολύ κόπο. Το να βγάλεις ένα περιοδικό δεν είναι καθόλου εύκολο. Και κυρίως όταν το περιοδικό είναι φωτογραφικό. Δεν απαιτείται να γράψεις μόνο το κείμενο, αλλά και να το εμπλουτίσεις με φωτογραφίες. Η ιδέα ήταν της Μαρίας Γαβαλάκη, η οποία ήταν η ψυχή της όλης προσπάθειας, υλοποιώντας όλο το στήσιμο του περιοδικού. Οι υπόλοιποι δουλέψαμε μόνο όσον αφορούσε το κομμάτι των φωτογραφιών. Το περιοδικό κυκλοφόρησε πέρυσι τέτοια εποχή και είχε ανταπόκριση. Υπήρξαν, βέβαια, κάποιες ατέλειες και, αν και φέτος υπήρχε η ιδέα να κυκλοφορήσουμε ένα δεύτερο τεύχος, δεν θα το κάνουμε γιατί θέλουμε το επόμενο περιοδικό να γίνει πολύ πιο καλό από ότι ήταν το προηγούμενο. Πιστεύω πως από το Σεπτέμβρη και μετά θα δουλέψουμε πιο ζεστά για την έκδοση του νέου περιοδικού.
Στόχος είναι να απευθύνεται σε όλο τον κόσμο και μέσα από τις σελίδες του να προβάλουμε τόσο τη δουλειά των μελών, όσο και να διαφημίσουμε και να παρουσιάσουμε ό,τι πιο καλό έχει ο τόπος μας, είτε αυτό είναι τοπίο, είτε φορέας, είτε οτιδήποτε άλλο. Στο πρώτο περιοδικό, δηλαδή, κάναμε κάποιες θεματικές ενότητες παρουσιάζοντας σε μία το Φεστιβάλ του Σαϊνοπουλείου και σε άλλη τη Μάνη. Θα προσπαθήσουμε το επόμενο περιοδικό να είναι ποιοτικά σε όλες τις ενότητες πολύ καλύτερο από το πρώτο. Σκοπός και προοπτική μας είναι να βγαίνει μία φορά το χρόνο.

Πέρυσι σε κάποιο κείμενο αναφορικά με τη Λέσχη διάβασα τη φράση «οι παρέες γράφουν ιστορία». Η ΛΕΦΩΣ είναι μια παρέα, λοιπόν,  που γράφει ιστορία;
Αυτό το λέω και το πιστεύω. Και όχι μόνο γράφει, αλλά θέλω να πιστεύω πως θα συνεχίσει να γράφει και στο μέλλον. Εμείς στη Λέσχη κάθε εβδομάδα μαζευόμαστε, ανταλλάζουμε απόψεις, μαθαίνουμε πράγματα, ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα… Και αυτή η συχνή επαφή με ανθρώπους που έχουμε κοινό ενδιαφέρον και αγάπη για τη φωτογραφία είναι αυτό που μας γεμίζει. Μέσα από τις συγκεντρώσεις και τις δράσεις μας, είτε αυτές είναι εκδρομές, είτε σεμινάρια, είτε παρέες σε ταβέρνες ξεφεύγουμε μιλώντας για τη φωτογραφία και σχεδιάζοντας νέες δράσεις αφήνουμε πίσω μας το άγχος και το καθημερινό στρες. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που βρέθηκα σε αυτή την παρέα και έβαλα έστω ένα μικρό λιθαράκι στο να μεγαλώσει και να γίνει πιο δυνατή. Δουλεύουμε όλοι σαν οικογένεια και προσπαθούμε μέσα από αυτό που αγαπάμε και λέγεται φωτογραφία να προσφέρουμε στην τοπική κοινωνία, αλλά ταυτόχρονα κι εμείς να αναζωογονούμαστε και να συνεχίζουμε να προσφέρουμε με περισσότερο ενθουσιασμό και αγάπη.

Φεύγοντας, κάποια στιγμή, από το τιμόνι της Λέσχης για τι θα ήσουν υπερήφανος και τι θα σου έμενε χαραγμένο στη μνήμη σου;
Από το διοικητικό συμβούλιο μπορεί να αποχωρήσω κάποια στιγμή  - δεν ξέρω πότε, τώρα ή σε δύο ή σε τέσσερα χρόνια - αλλά από τη Λέσχη έχω την εντύπωση πως δεν θα φύγω, όπως δε θα φύγω κι από τον κόσμο της φωτογραφίας! Θα έχω να θυμάμαι πως η Λέσχη ήταν το πρώτο σκαλοπάτι για να μπω στον σε αυτόν τον φωτογραφικό κόσμο και ήταν στέρεο σκαλοπάτι. Και όσο πιο στέρεο είναι το σκαλοπάτι τόσο πιο σταθερό είναι το βήμα και σου δίνει ώθηση να πας πιο ψηλά. Και διαρκώς να ανεβαίνεις, να μαθαίνεις… Θα μου μείνουν, επίσης, οι φίλοι που έχω κάνει μέσα από τη Λέσχη, είτε συντοπίτες, είτε από άλλους νομούς, φωτογράφοι ή μη. Κέρδισα εμπειρίες κι έκανα γνωριμίες, πράγματα τα οποία αν δεν ήμουν στη Λέσχη δεν θα τα είχα κάνει ποτέ.  Γεγονός το οποίο με κάνει να πιστεύω πως δεν έχασα ούτε χρόνο, αλλά ούτε και χρήμα, γιατί έχουμε διαλέξει κι ακριβό χόμπι!

Πως μπορούν οι αναγνώστες μας να μάθουν περισσότερα για τη ΛΕΦΩΣ και να έρθουν σε επικοινωνία μαζί σας;
Οι συναντήσεις μας πραγματοποιούνται κάθε Δευτέρα στην αίθουσα της Λέσχης, η οποία βρίσκεται στην οδό Κλεομβρότου 50, στην κεντρική λαχαναγορά της Σπάρτης. Με την θερινή ώρα συγκεντρωνόμαστε 8-10 το βράδυ και με τη χειμερινή 7-9. Για την τρέχουσα σεζόν θα πραγματοποιούνται συναντήσεις έως και τις 14 Ιουλίου. Στη συνέχεια θα υπάρξει μια διακοπή και η πρώτη συνάντηση για τη νέα σεζόν θα πραγματοποιηθεί εδώ, στο Μουσείο Φωτογραφικών Μηχανών, στις 8 Σεπτεμβρίου και κατόπιν κάθε Δευτέρα στο χώρο μας. Υπάρχει, επίσης, και η διαδικτυακή πύλη της Λέσχης (www.lefos.net), όπου ο καθένας μπορεί να δει τη δουλειά των μελών, η οποία υπάρχει σε ειδικό κομμάτι του site, και να διαβάσει για τις δράσεις μας, καθώς και ανακοινώσεις, άρθρα, πληροφορίες και οτιδήποτε συμβαίνει κι έχει να κάνει με τη ΛΕΦΩΣ.

Ποιο είναι το φωτογραφικό κλικ του επιλόγου της κουβέντας μας;
[σ.σ. Αντί επιλόγου ο Γιάννης μου έδωσε την παρακάτω φωτογραφία με τα δύο του παιδιά, τα οποία φωτογράφισε ο ίδιος σε έναν αγρό στην Άρνα. Η φωτογραφία, υπό τον τίτλο «ελπίδα», συνοδευόταν από την εξής λεζάντα: «Η μέρα που ο Θεός δημιούργησε την ελπίδα ήταν πιθανότατα η ίδια μέρα που δημιούργησε την Άνοιξη», Bernard Williams, 1929-2003, Βρετανός φιλόσοφος]
 

// Διαβάστε τη συνέντευξη και στο prosopadiplamas.wordpress.com

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

LINARDI
Koutsoviti