Διονύσιος: Καραγκιόζο, Καραγκιόζο, την πάτησα.
Καραγκιόζης: Τι πάτησες, Νιόνιο;
Διονύσιος: Την ανάκαμψη, Καραγκιόζο.
Καραγκιόζης: Πώς έγινε τέτοιο κακό;
Διονύσιος: Ήρθε αχάραγο και μου χτύπησε την πόρτα απάνω που έβλεπα όνειρο.
Καραγκιόζης: Τι όνειρο έβλεπες;
Διονύσιος: Ότι ήρθε η ανάκαμψη και όπως έτρεχα να της ανοίξω την πόρτα, στον ύπνο μου δεν την είδα και την πάτησα και την ξενύχιασα.
Καραγκιόζης: Και τώρα πού είναι;
Διονύσιος: Τώρα, Καραγκιόζο, την πάνε στη νυχού να της φτιάξει τα νύχια των ποδιώνε.
Καραγκιόζης: Τι λες, Νιόνιο;
Διονύσιος: Ό,τι σου λέω, Καραγκιόζο. Μόλις ξεμπερδέψει με τη νυχού θα ‘ρθει κανονικά.
Καραγκιόζης: Τι λες, Νιόνιο;
Διονύσιος: Τι λέω;
Καραγκιόζης: Το ίδιο λέει και η Αγλαΐα. Η ανάκαμψη θα αρχίσει από τη νυχού.
Διονύσιος: Καραγκιόζο, η γυναίκα σου είναι προφήτισσα.
Καραγκιόζης: Λες, Νιόνιο;
Διονύσιος: Λέω, Καραγκιόζο.
Καραγκιόζης: Μα λέει κι άλλα, Νιόνιο.
Διονύσιος: Τι λέει;
Καραγκιόζης: Προφητεύει ότι μια μέρα θα με παρατήσει και θα φύγει.
Διονύσιος: Καραγκιόζη, όλες οι προφητείες βγαίνουν αληθινές.
Καραγκιόζης: Σαν την ανάκαμψη;
Διονύσιος: Ναίσκε, Καραγκιόζο.
