Καραγκιόζης: Παιδιά μου, φέτος να πάτε να πείτε τα κάλαντα στους άστεγους.
Κοπρίτης: Μα, πατέρα, οι άστεγοι είναι κουφοί.
Καραγκιόζης: Τι λες, παιδάκι μου;
Κολλητήρης: Τότε γιατί δεν ακούνε ότι πρέπει να μείνουνε σπίτι και γυρίζουν στους δρόμους;
Καραγκιόζης: Μα δεν έχουν σπίτι.
Μπιρικόκος: Και γιατί, πατέρα, η Δημοκρατία δεν ανοίγει το σπιτάκι της να τους δεχτεί;
Καραγκιόζης: Γιατί ούτε αυτή έχει σπίτι.
Κολλητήρης: Δηλαδή, πατέρα, είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε την παράγκα.
