ΣΤΗΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΑΝΗΜΕΡΑ της Εθνικής μας Επετείου, σ' ένα ΜΕΡΟΣ όπου είναι ΘΑΜΜΕΝΟΙ 8.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ του Έπους του `40!!!
Ο Κώστας σβαρνίστηκε 70μ αιμόφυρτος!! ΠΡΟΤΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ φώναξε: "Ζήτω η Ελλάς !! Ζήτω ο Ελληνισμός !!.
120 Αλβανοί των ειδικών δυνάμεων κύκλωσαν και δολοφόνησαν τον ΕΛΛΗΝΑ Βορειοηπειρώτη! Μία σφαίρα στην Καρδιά, και μία στο Κεφάλι!!
Άγιος Παΐσιος: "ΕΣΕΙΣ οι Στρατιωτικοί να ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ από την ΑΛΒΑΝΙΑ!! Από κει θα έρθει η ΑΠΕΙΛΗ"!!!
Ποιό μελάνι, ποιά γραφίδα... ποιό χαρτί ... ποιές λέξεις.... φτώχεψαν όλα...
... κι εμείς τόσο λίγοι... τόσομικροί ... τόσο ασήμαντοι μπροστά στην ψυχή και στη θυσία σου, θεατές από μακρυά... ίσα να κλέψουμε λίγη απ' τη δύναμη της ψυχής σου... αυτής που άφησες να πλανιέται πάνω απ΄' τα βουνά της σκλαβωμένης Βορείου Ηπείρου... πάνω από την σκλαβωμένη Ελλάδα...
Καρδιά νεκρή απ' τα βόλια των κατακτητών... ψυχή λεύθερη πάν' απ' τη γη...
Αετός με τρανά φτερά δεμένα μ' ατσάλι στην ψυχή σου, όρισαν το τέλος σου...ατέλειωτο ταξείδι π' άφησε βαθιά τις ρίζες του στην ποτισμένη με αίμα Βόρειο Ήπειρο...
... ξύδι κι αλάτι στις πληγές μιας Πατρίδας, που δεν λένε να κλείσουν...
Τ'΄αντρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται...
Κι απόμεινε σ' εμάς τους μικρούς και τους ασήμαντους, ν' ανοίξουμε πόρτα στης ψυχής μας το κατώφλι και να σε βάλουμε δίπλα σ' όλους εκείνους τους ΗΡΩΕΣ, π' άφησαν τις ζωές τους πολεμώντας για την Πατρίδα.
Βουβό τ' αναφιλητό της ψυχής μαζεύει οργή για τον άδικο χαμό σου...
Μέμνησο κει που πας, στ' αλώνι των ΗΡΩΩΝ και γι αυτή την έρμη την Πατρίδα... να βρει κουράγιο τούτος ο λαός να ξεσηκωθεί για την Λευτεριά...
Στης ψυχής σου την παλαίστρα, συγκεντρώνεται όλη η Ελλάδα... απ' τον Πόντο ως την Κρήτη... απ' την Θράκη ως το Ιόνιο... απ΄την Μακεδονία ως τα Αιγαιονήσια... απ' την Μάνη ως το Χάνι της Γραβιάς... κι απ' την Κλεισούρα ως την Θεσσαλία...
Και βγαίνουν απ' τα σύννεφα θαρρείς όλοι οι ΗΡΩΕΣ που γραψαν Ιστορία, για να τυλίξουν με την Γαλανόλευκη τοκορμί σου, που δεν γεύτηκε την λευτεριά... ν' αγκαλιάσουν την ψυχή σου που λεύτερη πέταξε στ' ουρανού τα πλάτη...
Τον όρκο περιμένω ν' ακούσω... τον όρκο των ΕΛΛΗΝΩΝ, πως δεν θα πάει η θυσία σου χαμένη...Αν χρειαστεί ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ!
Κι ύστερα, θα γύρω το γόνυ, μπροστά στην ΜΑΝΑ και στον ΠΑΤΕΡΑ που σε γέννησαν και σ' ανάθρεψαν σαν ΕΛΛΗΝΑ...
Κι ύστερα, θ' αφήσω λίγα αγριολούλουδα, στον τάφο σου... και θα φωνάξω, μαζί μ' όλους τους ΕΛΛΗΝΕΣ: ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
Καλλιόπη Σουφλή
