Στα παλιότερα, ηρωικά χρόνια η μπουγάδα ήταν η πιο βαριά δουλειά της νοικοκυράς και γινόταν με σπιτικό σαπούνι, λουλάκι και αλισίβα, χαρανί με νερό που ζεσταινόταν με τα ξύλα στην αυλή, σκάφη λαμαρινένια του φαναρτζή, μανταλάκια ξύλινα και πολλά σύρματα τεντωμένα ολόγυρα στην αυλή και τον κήπο, δεμένα από πασάλους, σίδερα της κληματαριάς, δέντρα του κήπου… προκειμένου να απλωθεί η μπουγάδα για να στεγνώσει.
Και μετά ήρθε το ΚΛΙΝ!!!
Το ΚΛΙΝ ήταν η πρώτη σκόνη πλυσίματος που βγήκε στην αγορά στη 10ετία του '60. Ήταν συσκευασμένη σε νάυλον σακουλάκια και προκειμένου να ελκύσει τις νοικοκυρές, σε κάθε σακουλάκι μέσα, είχε ένα πλαστικό παιχνιδάκι: στρατιωτάκι, καου-μπόυ ή ινδιάνο. Βέβαια το «να ελκύσει τις νοικοκυρές» σήμαινε «να πιεστούν οι μανάδες από τα παιδιά να αγοράσουν «ΚΛΙΝ»» για να βρουν εκείνα το παιχνιδάκι που ήταν στη σακούλα.
Εμείς, τα παιδιά της εποχής εκείνης, στερημένα από έτοιμα, αγοραστά παιχνίδια, γίναμε οι καλύτεροι κράχτες για το ΚΛΙΝ. Περιμέναμε πώς και πώς να τελειώσει το ΚΛΙΝ και να μας στείλει η μάνα μας στο μπακάλικο της γειτονιάς να αγοράσουμε άλλο, για να πάρουμε το παιχνιδάκι. Θυμάμαι, μάλιστα, πως στο μπακάλικο πασπατεύαμε τα σακουλάκια, πριν αγοράσουμε, για να δούμε τι στρατιωτάκι είχαν μέσα, ώστε να πλουτίσουμε τη συλλογή μας με κάποιο στρατιωτάκι που δεν το είχαμε.
Τα πλαστικά αυτά στρατιωτάκια τα αραδιάζαμε στα πατώματα, στα πεζούλια και τις αυλές των φτωχικών σπιτιών μας, παίζαμε μ’ αυτά ηρωικές ιστορίες και τα ανταλλάσσαμε μεταξύ μας. Πολλές φορές, μάλιστα, κάναμε διαγωνισμούς μεταξύ μας, για το ποιος έχει τα περισσότερα και σπανιότερα στρατιωτάκια. Είναι αδύνατο για ένα σημερινό παιδί της αφθονίας, να καταλάβει πόση χαρά μας έδιναν αυτά τα απλά, φθηνά στρατιωτάκια και πόσα αξέχαστα πετάγματα κάναμε με τη φαντασία μας σκηνοθετώντας τις περιπετειώδεις ιστορίες, οι οποίες πολλές φορές ήταν καλύτερες και από σενάρια του τότε κινηματογράφου. Κάποιοι "αθεράπευτοι" που αρνούνται (και καλά κάνουν) να μεγαλώσουν τα έχουν ακόμα φυλαγμένα αυτά τα πλαστικά μικρά στρατιωτάκια στα συρτάρια τους, αδιάρρηκτο κρίκο της αλυσίδας που τους ενώνει με το «χθες» της ζωής τους!!!
Αυτά τα φτηνά στρατιωτάκια του ΚΛΙΝ γέννησαν και την παροιμιώδη φράση: «Στον ΚΛΙΝ τον βρήκατε αυτόν;» για τις περιπτώσεις που ένας άνθρωπος θεωρείται ασήμαντος και άνευ αξίας, γενικώς.
Θρυλικές ήταν επίσης και οι «αεροπορικές διαφημίσεις» του ΚΛΙΝ: Αεροπλάνα κάθε τύπου κι ελικόπτερα πετούσαν, από καιρού εις καιρόν, χαμηλά πάνω από την πόλη και σκόρπιζαν διαφημιστικά φειγ-βολάν του ΚΛΙΝ. Γέμιζε ο ουρανός από χαρτιά που στροβιλίζονταν στο γαλανό ουρανό στραφταλίζοντας στο φως του ήλιου και τρέχαμε τα πιτσιρίκια σαν τρελά να μαζέψουμε όσο περισσότερα χαρτιά μπορούσαμε, έτσι σαν ένα γοητευτικό και πρωτόγνωρο παιχνίδι!
Τα χρόνια πέρασαν, δεκάδες (ίσως κι εκατοντάδες) απορρυπαντικά σε σκόνη έχουν βγει στα ράφια των σούπερ - μάρκετ, οι νοικοκυρές το μόνο που έχουν να κάνουν με το πλύσιμο είναι να γυρίσουν τα κουμπιά των υπερσύγχρονων πλυντηρίων, αλλά, παρ’ όλα αυτά, η μνήμη αυτού του πρώτου απορρυπαντικού, του ΚΛΙΝ, δεν πρόκειται ποτέ να σβήσει απ’ τη συλλογική συνείδηση. Θα μας ακολουθεί για πάντα και θα λευκαίνει τις μνήμες μας που τόσο λερώνονται σήμερα από τον σύγχρονο τρόπο ζωής!