Η ιστορία των φόρων, των υποχρεωτικών εισφορών σε είδος, σε χρήμα ή σε υπηρεσίες, είναι τόσο παλιά όσο και η ιστορία του ανθρώπου πάνω στη γη. Παράλληλη είναι και η ιστορία της φοροδιαφυγής δηλαδή της προσπάθειας κάποιων εκ των φορολογουμένων να αποφύγουν να αποδώσουν στο κράτος αυτά που του οφείλουν. Στις σύγχρονες αναπτυγμένες κοινωνίες τα ζητήματα αυτά έχουν λυθεί, εν πολλοίς, μετά από μια περίοδο σκληρής αντιπαράθεσης μεταξύ των συλλογικών εκφάνσεων των εργαζομένων και της κρατικής εξουσίας. Έτσι στις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά έχει καλλιεργηθεί, μεταξύ κράτους και πολιτών, ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης σε τέτοιο βαθμό ώστε οι φορολογούμενοι να μην μεμψιμοιρούν επειδή πληρώνουν φόρους, αλλά να αισθάνονται και περήφανοι γι’ αυτό.
Στις χώρες αυτές, βεβαίως, το κράτος έχει βρει τον τρόπο να επιστρέφει στους πολίτες, ανταποδοτικά, ένα μεγάλο μέρος των φόρων, είτε με κοινωνικές παροχές (κράτος πρόνοιας, υψηλού επιπέδου Παιδεία και Υγεία για όλους, δημόσιες υποδομές κ.α.), είτε με ασφάλεια και πλήθος ευκαιριών εργασίας για το κοινωνικό σύνολο. Επιπλέον το φορολογικό σύστημα των χωρών αυτών είναι απλό, κατανοητό και λειτουργικό, εμπνέοντας στους φορολογούμενους αίσθηση δικαίου, αντικειμενικότητας, ισοτιμίας και αξιοκρατίας.
Στη χώρα μας συμβαίνει, εκ διαμέτρου, το αντίθετο! Παρά τις κατά καιρούς μεγαλόστομες εξαγγελίες και διακηρύξεις των πολιτικών, το φορολογικό σύστημα παραμένει πολύπλοκο, δαιδαλώδες, σκοτεινό, αντιφατικό και δυσνόητο, ώστε κι αυτοί ακόμα οι καθ’ ύλην αρμόδιοι (εφοριακοί υπάλληλοι, λογιστές και φοροτεχνικοί) να μην μπορούν να το εξιχνιάσουν, να το ερμηνεύσουν και να το χρησιμοποιήσουν ορθά. Πόσο μάλλον αυτός ο ταλαίπωρος απλός πολίτης!
Η φορολογική κατάσταση επιδεινώνεται, εκτός άλλων, από την τραγική ανακολουθία και ασυνέπεια των εκάστοτε κυβερνήσεων κι από το διαχρονικό γεγονός της φοροαπαλλαγής των υψηλών εισοδηματικών τάξεων και δη της πλουτοκρατίας. Το γεγονός αυτό έχει ως συνέπεια την διαμόρφωση της εδραίας πεποιθήσεως ότι στην Ελλάδα «την πληρώνουν» τα μονίμως φορολογούμενα υποζύγια δηλαδή τα γαϊδούρια και τα μουλάρια τουτέστιν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι! Όπως έχουμε γράψει κι άλλη φορά, εδώ και δεκαετίες, οι κυβερνήσεις και οι κρατικές υπηρεσίες ανέχονταν να βγαίνουν, ετησίως, ως πλουσιότερα φορολογούμενες εισοδηματικές κατηγορίες, οι ανωτέρω! Εύγε τους!
Η φορολογική αδικία και ανισότητα, που υπάρχει στην πατρίδα μας, σε συνδυασμό με άλλες ιστορικές παραμέτρους (π.χ. τουρκοκρατία) και την μη ανταποδοτικότητα του ελληνικού κράτους, έχουν κατεβάσει τον πήχη της εμπιστοσύνης προς το κράτος πολύ χαμηλά. Ο Έλλην φορολογούμενος έχει κατασταλάξει στο πολύ επικίνδυνο για τον ίδιο και την χώρα του συμπέρασμα πως «καλό» είναι να φοροδιαφεύγει όσο το δυνατόν περισσότερο! Αντί δηλαδή να επισημάνει τις αιτίες αυτής της απαράδεκτης κατάστασης και δια της ψήφου του να επιχειρήσει την αλλαγή τους, αυτός βολευόταν με την καταστροφική διαιώνισή τους μέχρις ότου φτάσαμε στο χείλος της αβύσσου!
Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, ξεπερνάει τα 30 δις ευρώ, κάτι που της δίνει τον τίτλο της πρωταθλήτριας στην παραοικονομίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι όχι μόνο.Λένε πως αν μειωθεί η φοροδιαφυγή κατά 20δις ευρώ τότε θα έχουμε μείωση των φόρων κατά 30%! Απ’ αυτό και μόνο το παράδειγμα νομίζω πως μπορεί να καταλάβει και ο πλέον ανίδεος πόσο βλάπτουμε τους εαυτούς μας και την χώρα μας, επιμένοντας σ’ αυτην την αυτοκτονική τακτική της φοροδιαφυγής για χάρη πρόσκαιρων ωφελημάτων, τα οποία μακροπρόθεσμα μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον όλεθρο!
Όλοι μας θέλουμε καλά σχολεία με μορφωμένους δασκάλους, ένα σύγχρονο σύστημα υγείας με τις απαραίτητες υποδομές, στελεχωμένο με γιατρούς, νοσηλευτές και βοηθητικό προσωπικό, κρατικές υπηρεσίες λειτουργικές και αποτελεσματικές στην υπηρεσία του πολίτη, αυτοκινητόδρομους, αεροδρόμια και λιμάνια, άνετες κι ανθρώπινες πόλεις, οικονομική ανάπτυξη με πολλές θέσεις εργασίας κτλ. Για να γίνουν αυτά χρειάζεται να εισρεύσουν χρήματα στα κρατικά ταμεία κι αυτά κατά γενικήν ομολογία προέρχονται από τους φόρους! Αν θέλουμε η χώρα μας να γίνει οικονομικά αυτάρκης και να πάψει να εξαρτάται από τους κάθε λογής εξωτερικούς ή εσωτερικούς δανεισμούς πρέπει, εκτός άλλων, να αλλάξει ριζικά το φορολογικό μας σύστημα, το ελληνικό κράτος να παράσχει τεκμήρια εμπιστοσύνης προς τους πολίτες και να καλλιεργηθεί η πολυπόθητη φορολογική συνείδηση.
Παρακολουθώ, όπως όλοι, την προσπάθεια της Κυβέρνησης να προχωρήσει προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά και τις έντονες διαμαρτυρίες κοινωνικών ομάδων να εξαιρεθούν από την φορολόγηση υπό το αποπροσανατολιστικό κανονάρχισμα της πλειονότητας των ΜΜΕ που μιλούν για «φοροεπιδρομή» και για «φορολεηλασία»! Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι για ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα υποστούμε τις οδυνηρές συνέπειες μιας κρίσης που χρονολογείται από το 1985 και φτάνει ως τις ημέρες μας. Κανείς, επίσης, δεν μπορεί να αρνηθεί πως ακόμα και στο χείλος του γκρεμού πολλοί από εμάς προκρίνουν το προσωπικό τους συμφέρον αντί του συλλογικού. Έτσι ο χορός της φοροδιαφυγής καλά κρατεί! Μια βόλτα στη λαϊκή αγορά θα πείσει και τον πλεόν δύσπιστο άνθρωπο πως οι πιο πολλοί από τους παραγωγούς κόβουν ελάχιστες αποδείξεις και οι ταμειακές μηχανές είναι «για τα μάτια». Υπάρχουν καταστήματα εστίασης που όταν ζητάς τον λογαριασμό σου προσκομίζουν το πρόχειρο χαρτί της παραγγελίας κι όχι αυτό της ταμειακής ή άλλοι επιχειρηματίες πχ, πρατηριούχοι καυσίμων που σε κοιτούν με ύποπτα συναινετικό χαμόγελο και σε ρωτούν «αν θέλεις απόδειξη»! Κάποιοι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν βρει την φόρμουλα του συμψηφισμού και σου λένε με αφοπλιστικό τόνο: «Τόσα με τον ΦΠΑ (προς τα πάνω η τιμή) και τόσα χωρίς τον ΦΠΑ (προς τα κάτω η τιμή)»! Διαλέγετε και πάιρνετε! Το χειρότερο όλων είναι πως άνθρωποι που θα έπρεπε να δίνουν το καλό παράδειγμα στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την καλλιέργεια της φορολογικής συνείδησης π.χ. πολιτικά πρόσωπα, λογιστές-φοροτεχνικοί κ.α., πρωτοστατούν στην απόκρυψη εισοδημάτων και στην αμοιβή άνευ αποδείξεως! Σημεία των καιρών!
Ο αγώνας που έχει να δώσει ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η Κυβέρνησή του είναι πράγματι τιτάνιος! Δεν ξέρει, κυριολεκτικά, κανείς από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει! Ένα είναι βέβαιο: Δεν μπορούμε να μείνουμε σ’ αυτήν την κατάσταση που μας κατέστρεψε και συνεχίζει να τρώει τις εναπομείνασες σάρκες μας! Ας το πάρουμε απόφαση πως, αν δεν λειτουργήσουν και στην Ελλάδα οι νόμοι και οι κανόνες που συγκροτούν μια σύγχρονη ευνομούμενη ευρωπαϊκή κοινωνία, τότε μας προσμένει ο αφανισμός! Η άμεση και δραστική πάταξη της φοροδιαφυγής, η εργώδης προσπάθεια για την οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης του πολίτη με το κράτος και η συνακόλουθη δημιουργία φορολογικής συνείδησης στο κοινωνικό σώμα αποτελούν μονόδρομο σωτηρίας για την πατρίδα μας. Γένοιτο!