Χωρίς αισιοδοξία και με πολύ περίσκεψη

Γράφει ο Τ. Ευόρας
Παρασκευή, 18 Νοέμβριος 2011 02:00 | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Οι προγραμματικές δηλώσεις που ακολουθούν την ορκωμοσία της κάθε κυβέρνησης προκειμένου να λάβει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής αποτελούν -θεωρητικά βεβαίως γιατί εξαρτώνται από την προσωπική αξιοπιστία του πρωθυπουργού- την κατευθυντήρια γραμμή της πολιτικής που θα ασκηθεί…
Στην προκειμένη περίπτωση του Λουκά Παπαδήμου, δεν υπάρχει αμφιβολία για την κατεύθυνση αυτή, που ασφαλώς δεν είναι άλλη, από την υποδοχή και αποδοχή των εντολών που δίνουν τα διάφορα ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας… Προς αυτή την κατεύθυνση «δείχνουν» και οι προγραμματικές δηλώσεις αλλά και «ο βίος και πολιτεία» του Λουκά Παπαδήμου, που ως υψηλόβαθμος υπάλληλός τους, έχει κάνει βίωμα την διαχείριση των εντολών τους!...
Υπάρχει όμως στη σύνθεση της κυβέρνησης κάποια μη νέο-φιλελεύθερη φωνή που να μπορεί να βάλει φρένο, έστω και στις πιο ακραίες αξιώσεις της Τρόικας;
Από την πλευρά του Πασόκ έχουν επιλεγεί τα πλέον κατάλληλα πρόσωπα που έχουν δώσει εξετάσεις κατά την διετή θητεία τους στον άκρατο, τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό που μας επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση μέσω της Ευρώπης, τα πρόσωπα δηλαδή, που φέρουν το προσωπείο του «σοσιαλιστή» αλλά με απόλυτη πειθαρχία και σύμπνοια υπηρετούν το σύστημα…
Από την πλευρά της ΝΔ έχουν επιλεγεί οι διακριθέντες κατά καιρούς, σε επιδόσεις αποδοχής κανόνων παγκοσμιοποίησης… Αυτοί και άλλοι πολλοί, προκειμένου να διασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση, αναγκάζονται να στεγασθούν σε αυτό το κόμμα, το οποίο και μεθοδικά υπονομεύουν… Και το έργο του Σαμαρά, γίνεται περίπλοκο και ιδιαίτερα δύσκολο, αφού είναι υποχρεωμένος να κρατά ισορροπίες, δεδομένου ότι το «σύστημα» δεν επιτρέπει την πλήρη ενημέρωση του λαού, για τις ιδεολογικοπολιτικές διεργασίες που συντελούνται στο πεδίο της παγκοσμιοποίησης…
Το κόμμα του ΛΑΟΣ, αν και θα μπορούσε και θα έπρεπε ίσως να είναι η «λαϊκή δεξιά» φαίνεται ότι εδώ και καιρό, πριν ακόμη από την αποδοχή του μνημονίου, έχει ενδώσει στο ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο, έχει αποδεχθεί τους «κανόνες» της παγκοσμιοποίησης έχει περιορίσει την κριτική του σε σειρά θεμάτων και την εμβάθυνσή του σε ζητήματα κοινωνίας και μόνον με ανώδυνες κορώνες ασκεί την πολιτική…
Στην αντίπερα όχθη τα κόμματα της αριστεράς, φαίνονται «κατεψυγμένα» στις διεθνιστικές και κομμουνιστικές ιδεολογίες τους, χωρίς ίχνος ανανέωσης ως προς την εθνική δομή της υπόστασής τους, ως προς την χάραξη μιας εφικτής φιλολαϊκής πολιτικής… Και όπου, κάποιες δήθεν αναλαμπές «εκσυγχρονισμού» παρουσιάζονται, αυτές είναι ορατά προσδεδεμένες στο άρμα της παγκοσμιοποίησης…
Για την Ντόρα και τον περίγυρό της φυσικά δεν μιλάμε. Γιατί αποτελεί την επίσημη «αντιπροσωπία» του διεθνούς καπιταλιστικού νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας και δεν το κρύβει… Το μόνο που προσπαθεί είναι να μην αναλάβει και το κόστος!... Γιʼ αυτό -επί του παρόντος- δεν δημιουργεί με τους «δικούς της ανθρώπους» το ρήγμα μέσα στη Νέα Δημοκρατία…
Αυτό το πολιτικό σύστημα, που με συνέπεια και με το αζημίωτο, υπηρετούν τα ΜΜΕ, δημιουργεί μια ιδεολογική και πολιτική σύγκληση, προκειμένου την δεδομένη στιγμή να γίνουν οι εσωτερικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό της χώρας… Έτσι κατασκευάζεται μια τεχνητή αισιοδοξία για την προοπτική της νέας κυβέρνησης στους πολίτες, ενώ παράλληλα καλλιεργείται με όλα τα μέσα, η αίσθηση πως η νεοφιλελεύθερη πολιτική αποτελεί τον «σίγουρο» μονόδρομο για την έξοδο από την κρίση!...
Ας δούμε λοιπόν χωρίς ιδιαίτερη αισιοδοξία την νέα κυβέρνηση και με πολύ περίσκεψη πρέπει να ατενίσουμε το μέλλον!...

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΘΡΑ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

LINARDI
Koutsoviti