(από τη στήλη "Ήλθον Είδον...")
Γράφει η Ευά Νοκολοπούλου
Είδατε που δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι; Λέμε πως πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά στα δύσκολα για να τα βγάζουμε πέρα και πως η συνταξιοδότηση είναι παραίτηση από τη ζωή και δεν τη θέλουμε. Σας πληροφορώ όμως ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Αντιθέτως, αυτές οι φαινομενικά νοσηρές -ας μου επιτραπεί ο όρος- καταστάσεις είναι δυνατόν να αποδειχθούν ευεργετικές.
Στην περίπτωση της αρνητικής ή της θετικής σκέψης, μάλλον η αισιοδοξία μάς… προσθέτει χρόνια ζωής. Ο αισιόδοξος άνθρωπος παίρνει λιγότερο στα σοβαρά τα στραβά και δύσκολα της ζωής, κι έτσι αφήνει το στομάχι του να γεράσει φυσικά, αφού δεν το βαραίνει καθημερινά με ένα σωρό ανούσια ως επί το πλείστον προβλήματα. Η αισιοδοξία όμως ενέχει πάντα τον κίνδυνο της επιφανειακής κρίσης ενός ζητήματος, η οποία βεβαίως δεν επιτρέπει την άμεση και ορθή λύση του. Απ’ την άλλη, η απαισιοδοξία και ο αρνητισμός δημιουργούν συχνούς προβληματισμούς, προκαλώντας έτσι την πολύ μεγάλη και ταχεία ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας.
Διότι, αν και η θετική σκέψη προωθεί τη δημιουργικότητα, την ευελιξία, τη συνεργασία και τη γρήγορη σκέψη, η κακή διάθεση συμβάλλει στην πιο προσεκτική σκέψη και στη λεπτομερή λήψη πληροφοριών σχετικά με το άμεσο περιβάλλον. Η λύπη φαίνεται πως προωθεί στρατηγικές πληροφοριών οι οποίες είναι καλύτερες για την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων. Έτσι είναι δυνατόν οι άνθρωποι με άσχημη διάθεση να έχουν πολύ πιο οξεία κριτική σκέψη και να προσέχουν πολύ περισσότερο το περιβάλλον τους απ’ ό,τι οι καλοδιάθετοι, οι οποίοι είναι και περισσότερο εύπιστοι. Οι κακοδιάθετοι είναι περισσότερο δύσπιστοι και λιγότερο επιρρεπείς σε βιαστικές κρίσεις που βασίζονται σε προκαταλήψεις. Μια ελαφρώς αρνητική διάθεση μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία ενός πιο συμπαγούς, συμβιβαστικού και, σε τελική ανάλυση, περισσότερο επιτυχημένου τρόπου επικοινωνίας, ενώ η καλή διάθεση συνήθως προκαλεί επικίνδυνους συναισθηματισμούς.
Και τώρα η σύνταξη. Σας πληροφορώ ότι έρευνες που έγιναν σε Γαλλία, Φινλανδία και ΗΠΑ δείχνουν πως μετά τη συνταξιοδότηση οι περισσότεροι άνθρωποι κοιμούνται καλύτερα. Ας τονιστεί βεβαίως πως η έρευνα αναφέρεται σ’ αυτούς τους ανθρώπους των οποίων η σύνταξη έχει τέτοιο οικονομικό ύψος που επιτρέπει τον ήρεμο ύπνο (ίσως γι’ αυτό δεν γίνονται εδώ τέτοιες έρευνες!) Για τους υπόλοιπους, οι αϋπνίες μάλλον χειροτερεύουν, καθώς αυτοί συνεχίζουν να αγχώνονται για το πώς θα τα βγάλουν πέρα στη ζωή τους, οπότε η συνταξιοδότηση μάλλον επιδεινώνει παρά βελτιώνει τον ύπνο τους…
Πολύ λογικό, αφού δεν είναι μυστικό πως το επαγγελματικό στρες, οι βάρδιες, τα ωράρια, οι συνθήκες εργασίας, αλλά και η εργασιακή ανασφάλεια δημιουργούν συμπτώματα κατάθλιψης, κρίσεων άγχους και πανικού, καθώς και διανοητικής κόπωσης. Ένα εξ αυτών είναι και η αϋπνία ή ο πολύ ανήσυχος ύπνος, που αυξάνει την κόπωση, επιβαρύνοντας περισσότερο τον ήδη καταπονημένο από τον τρόπο ζωής οργανισμό.
Άρα, λοιπόν, η αρνητική σκέψη βοηθά το μυαλό και η σύνταξη τον ύπνο. Κι αφήστε τους να λένε για τα καλά και τα κακά. Τα νομίσματα έχουν δυο όψεις και κάθε κατάσταση μια θετική πλευρά…
