Όταν το 1986 ο Ανδρέας Παπανδρέου άλλαξε το Σύνταγμα της χώρας μεταφέροντας στον εαυτό του εξουσίες μονάρχη, δημιούργησε ένα σκληρό πρωθυπουργοκεντρικό πολιτικό σύστημα. Από το 1986 μέχρι σήμερα, κανένα κόμμα δεν θέλησε να περιορίσει τις εξουσίες του πρωθυπουργού, όλοι βολεύτηκαν από αυτές. Έτσι η Ελλάδα πορεύτηκε από τότε με την απόλυτη εξουσία του ενός.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε λοιπόν μια αυστηρά πρωθυπουργικό-κεντρική κυβέρνηση. Φανταστείτε μια πυραμίδα όπου στην κορυφή υπάρχει ο πρωθυπουργός. Λίγο πιο κάτω 21 εξωκοινοβουλευτικά στελέχη τα οποία έχουν τοποθετηθεί σε καίριες θέσεις ώστε α) να επεμβαίνουν στις πολιτικές β) να παρακολουθούν την αποτελεσματικότητα γ) να ενημερώνουν τον κ. Μητσοτάκη για την πορεία κάθε υπουργείου.
Τα πρόσωπα αυτά δεν είναι τυχαία. Έχουν υψηλή συγκρότηση, μεγάλες ικανότητες και σοβαρή εμπειρία στην καθημερινότητα. Είναι πρόσωπα που κάνουν τη διαφορά. Και πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο κ. Μητσοτάκης τους επέλεξε μετά από δεκάδες προσωπικές συναντήσεις με κάθε έναν χωριστά και με κύριες συζητήσεις για την πολιτική που πρέπει να επιβληθεί σε κάθε τομέα.
Ένα δεύτερο στοιχείο είναι η διανομή των ρόλων. Ο κ. Μητσοτάκης στα κρίσιμα υπουργεία επέβαλε αυστηρά ανθρώπους που εμπιστεύεται απολύτως, ότι μπορούν να ολοκληρώσουν έργο. Δεν έπαιξαν δηλαδή κανένα ρόλο οι εσωκομματικές ισορροπίες. Σκεφθείτε ότι το 40% του υπουργικού συμβουλίου δεν έχει ασχοληθεί με την πολιτική.
Τέλος, το σημαντικότερο Υπουργείο είναι αυτό της Ψηφιακής Διακυβέρνησης όπου Πιερρακάκης (Dianeosis), Γεωργαντάς, Ζαρειφόπουλος θα πολεμήσουν την γραφειοκρατία, θα περάσουν όλο το έργο των υπουργείων ηλεκτρονικά και θα ενημερώνουν τον πρωθυπουργό... live.
Για πρώτη φορά έχουμε λοιπόν μια “κυβέρνηση του ενός” με τέτοιο ασφυκτικό έλεγχο παρακολούθησης, δηλαδή έναν πρωθυπουργό που θα έχει όλη την ευθύνη για το αποτέλεσμα. Ας παρακολουθήσουμε αυτό το μοναδικό στήσιμο κυβέρνησης στην πολιτική ιστορία της χώρας.