Όλα γίνονται χειρότερα, την ώρα που υποτίθεται ότι όλοι θα θέλαμε να γίνουν καλύτερα. Τα λουκέτα συνεχίζονται, αιφνιδίως ανακοινώθηκε ότι η επίσημη ανεργία ανέβηκε κατά μια μονάδα, πάνω από 4 δισ. ευρώ έφυγαν από τις Τράπεζες, τα κόκκινα δάνεια αυξάνονται και πάλι, το ΑΕΠ μειώνεται εκ νέου, επενδύσεις σταθερά ΔΕΝ γίνονται.
Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα έχουμε μια τραγικά ανίκανη κυβέρνηση που μόνο μιλά, ούτε ακούει, ούτε πράττει.
Από τον Φλαμπουράρη που έλεγε ότι «θα τρίβαμε τα μάτια μας από την ανάπτυξη που θα βλέπαμε το... 2017», μέχρι τον Καμμένο που ανήγγειλε πέρυσι τέτοια εποχή ότι «τελείωσε η εποχή των μνημονίων» και πως «μετά το (περσινό) Πάσχα έρχεται σαρωτική ανάπτυξη» το μόνο που έχουμε είναι ψεύτες και ανίκανους δια πάσαν εργασίαν.
Στο μεταξύ η Ελλάδα ξεπουλιέται σιγά - σιγά μέσα σε ένα κλίμα ακυβερνησίας και έλλειψης εθνικού σχεδίου. Απλοί Τούρκοι πολίτες αγοράζουν σπίτια σε Καβάλα, Θεσσαλονίκη και Αθήνα για να έχουν βίζα παραμονής.
Ξένα fund έχουν ετοιμαστεί να αγοράσουν ξενοδοχεία, μεταποιητικές μονάδες, παραλιακές εκτάσεις, ακτοπλοϊκές εταιρείες κ.λ.π. Μόλις κλείσει η αξιολόγηση και δουν σταθεροποίηση της οικονομίας, θα ξεκινήσουν τις αγορές τους.
Θέλετε τώρα να σας περιγράψω την Ελλάδα των επόμενων ετών; Ξένοι θα έχουν τον πλούτο της χώρας - Έλληνες θα έχουν χρέη προς Τράπεζες και Δημόσιο. Ξένοι θα επιχειρούν- Έλληνες θα χρωστούν δια βίου χωρίς φορολογικές ενημερότητες. Άνεργοι ή στην παραοικονομία.
Ξένοι θα απολαμβάνουν την απαράμιλλη ομορφιά της χώρας - Έλληνες δεν θα μπορούννα μεταβούν μέχρι τη γενέτειρά τους.
Η αξιοπρέπεια των Ελλήνων θα έχει χαθεί, στη θέση της υπάρχει ήδη ο τρόμος για το σήμερα και το αύριο και η παράδοση άνευ όρων «σε ότι κακό έρχεται». Η βία θα μεγαλώσει μαζί με τη φρίκη για την σκληρότητα των πράξεων: Φόνοι για 20 ευρώ, απαγωγές, πρωτόγνωρα για την ήσυχη ελληνική κοινωνία κακουργήματα.
Το οικονομικό και κοινωνικό δράμα μοιάζει άλυτο - ακόμα και αν επιλυθεί για την χώρα δεν θα επιλυθεί για τους ανθρώπους.
Ακόμη, δίπλα από την κοινωνική κατάρρευση και η αξιακή κρίση θα μεγαλώσει. Φωτεινά πρόσωπα μοιάζει να μην υπάρχουν αλλά και να υπάρχουν ποιος τα προβάλλει. Η δε νέα γενιά προσανατολίζεται στο να καίει τρόλεϊ, να λεηλατεί τα Πανεπιστήμια, να τα σπάει, λες και αυτό διορθώνει κάτι.
Τέλος, η αξιοπρέπεια όλων θα έχει χαθεί. Απέναντι στην μόνιμη ανικανότητα της πολιτικής να βάλει την χώρα σε μια πορεία ελπίδας και ανακούφισης των ανθρώπων, ο ατομισμός θα έχει νικήσει το "εμείς". Διαιρεμένοι και μόνοι, θα είμαστε θεατές των δεινών που μας αφορούν.