Ο φόβος είναι ένα από τα πιο ισχυρά αρχέγονα συναισθήματα του ανθρώπου. Γι’ αυτό κι από καταβολής κόσμου όλες οι μορφές εξουσίας (θρησκευτική, πολιτική, οικονομική κ.α.), αλλά και οι ανθρώπινες σχέσεις (διαπροσωπικές, οικογενειακές, κοινωνικές) στηρίχτηκαν σ’ αυτόν. Ο άνθρωπος, θα μπορούσε να πει κάποιος, παλεύει σ΄ όλη την ιστορική του πορεία για να τον δαμάσει, να τον υποτάξει στη λογική του και να τον εξοβελίσει κατά δύναμη από τη ζωή του. Κι ανάλογα πόσο το πετυχαίνει αυτό γίνεται πιο ανεξάρτητος, πιο λεύτερος, πιο ευτυχισμένος.
Αποτελεί τραγική διαπίστωση, λοιπόν, ενόψει των εκλογών της Κυριακής, το γεγονός ότι στον 21ο αιώνα εδώ στη χώρα μας, την κοιτίδα της Δημοκρατίας, ο απερχόμενος πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του, επέλεξαν κι επένδυσαν την προεκλογική τους εκστρατεία πάνω στην στρατηγική του φόβου, ελπίζοντας πως θα ανατρέψουν έτσι όλα τα προγνωστικά που είναι σε βάρος τους και θα κατορθώσουν να κρατηθούν στην εξουσία, εξάπτοντας τις φοβίες του εκλογικού σώματος.
Ιδού ένα πρόχειρο απάνθισμα τρομολαγνικών και εμφυλιοπολεμικού χαρκτήρα δηλώσεων των κυβερνώντων:
> Ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί την χώρα σε χρεοκοπία.
> Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ατύχημα που δεν πρέπει να συμβεί.
> Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να πάει την χώρα στον πάτο.
> Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ θα αφανίσει την μεσαία τάξη.
> Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κάνει την Ελλάδα Βενεζουέλα της Ευρώπης.
> Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόγραμμα να πτωχεύσει τη χώρα.
> Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος η χώρα θα έχει περιπέτεια.
> Ο Τσίπρας παίζει την Ελλάδα στα ζάρια.
> Δεν θα επιτρέψουμε να κατεβούν οι εικόνες.
> Δεν θα γίνει εδώ Σοβιέτ, ούτε κομμουνισμός.
> Δεν θα μετακομίσουμε στη Βόρεια Κορέα, επειδή το ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ.
> Η δικιά μας η γενιά τη χώρα δεν θα την παραδώσει στην Αριστερά. Δεν πρόκειται να τους αφήσουμε ό,τι κι αν είναι εκείνο που πρέπει να κάνουμε. Ό,τι υπερασπίστηκαν οι παππούδες μας γενναία με τα όπλα, θα το υπερασπίσουμε εμείς με την ψήφο μας την Κυριακή.
Θα τρίζουν τα κόκαλα των παλαιών πολιτικών ( Γ. Παπανδρέου, Η. Ηλιού, Λ. Κύρκος, Γ. Μαύρος, Ι. Ζίγδης, Γρ. Φαράκος, Κ. Καραμανλής, Γ. Ράλλης, Α. Παπανδρέου, Γ. Γεννηματάς, Χ. Φλωράκης, Α. Τρίτσης, Μ. Μερκούρη κ.α. ) με το χαμηλό επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης της κυβερνώσας ομάδας. Όχι πως στο παρελθόν δεν υπήρχαν, κατά περιόδους, λεκτικοί ή άλλης φύσεως εκτροχιασμοί.Γενικά, όμως, υπήρχε αποφυγή της χρήσης του εκφοβισμού των ψηφοφόρων. Κριτική βεβαίως και γινόταν, φτάνοντας σε ακραίες, ορισμένες φορές, καταστάσεις, αλλά ήταν κριτική. Κι αντιστοίχως, κάθε πολιτικός φορέας, παρουσίαζε το πρόγραμμά του, έστω κι αν κάποτε ήταν γενικόλογο και αόριστο. Τέτοια έκπτωση του «πολιτικού» λόγου δεν είχε ξαναπαρουσιαστεί ποτέ έως τώρα! Να προσπαθείς να «κερδίσεις» τον ψηφοφόρο με αρνητικό τρόπο, παρουσιάζοντας τον αντίπαλό σου ως μπαμπούλα κι εν δυνάμει καταστροφέα, ακόμα κι αν δεν έχει κυβερνήσει!
Η στρατηγική του φόβου κάποτε πιάνει, αλλά τις πιο πολλές φορές γίνεται μπούμερανγκ για τους εμπνευστές της! Ιδίως στην μνημονιακή Ελλάδα του σήμερα, στην οποία ο λαός μας εδώ και πέντε χρόνια «τα έχει δει όλα» κι έχει αποβάλλει την αίσθηση του φόβου με την απέλπιδα λογική του ανθρώπου που δεν έχει ναχάσει τίποτα, εκτός από τις αλυσίδες του!
Πολύ φοβάμαι πως ο απερχόμενος πρωθυπουργός και οι σύμβουλοί του θα επιβεβαιώσουν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που δήλωσε πρόσφατα: «Η στρατηγική του φόβου έχει πέσει στο κενό. Η Ελλάδα δεν φοβάται. Όσο κι αν προσπαθεί ο Σαμαράς και η ακροδεξιά του παρέα. Όσο κι αν κραυγάζει το σύστημα της διαπλοκής και τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, που τα τελευταία χρόνια πλούτισαν σε βάρος της αξιοπρέπειας του λαού μας. Ο λαός τους γυρίζει την πλάτη και παίρνει τη ζωή του στα χέρια του. Ας το πάρουν, λοιπόν, απόφαση οι κήρυκες της πολιτικής των μνημονίων. Αυτοί που έσκισαν σε μια νύχτα τα Ζάππεια, για ένα κόκαλο εξουσίας. Αυτοί που δέχτηκαν να συγκυβερνήσουν την Ελλάδα με την τρόικα. Ας το πάρουν απόφαση. Ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει απ’ αυτούς. Δεν μπορούν ούτε να τον φοβίσουν, ούτε να τον εκβιάσουν».
Καλή ψήφο! Για την πατρίδα και για το μέλλον των παιδιών μας!