του Μηνά Αναστασάκη
Η φαυλοκρατία έχει πολλές και βαθύτατες ρίζες στη χώρα μας. Τα ρουσφέτια έτσι και οι διορισμοί για τα οποία αλληλοκατηγορούνται μεταξύ τους ανέκαθεν οι πολιτικοί δεν έχουν τέλος.
Βρισκόμαστε λοιπόν εις τα 1885, παραμονές εκλογών. Μεταξύ των τεσσάρων προχειριζομένων υποψηφίων βουλευτών Λακεδαίμονος είναι και ο Μελέτης Ρουσσόπουλος, του κόμματος του Χαριλάου Τρικούπη. Η επίθεση που υφίσταται από τους αντιπάλους του ο εν λόγω υποψήφιος είναι άνευ προηγουμένου και οξεία, δαιμονιώδης θα λέγαμε. Δείχνει όμως αυτή ταυτοχρόνως και την άκρατη ρουσφετολογία που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα, ομοιάζουσα μʼ εκείνη των δικών μας καιρών.
 Κατʼ αρχάς ο κατʼ αυτού σχολιογράφος αναφέρεται στην καταγωγή του τέως βουλευτή και εν συνεχεία υποψήφιου Ρουσσόπουλου, ότι εγκαθιστάμενος ο πατέρας αυτού στη Σπάρτη μετά το 1821, προερχόμενος από τη Σμύρνη, βρήκε ελεύθερη και καθαρισμένη την περιοχή μας με τις θυσίες των Μαυρομιχάληδων, «ίνα [αυτός, ο πατέρας Ρουσσόπουλος] χρηματίζεται δικηγορών».
Η εν συνεχεία επίθεση είναι σκληρότατη και εμπαθής ως ακολούθως:
  Ρουσσόπουλος έμειναν προσκεκολλημένοι εις τον Τρικούπην, ως βδέλλαι επί πάσχοντος μέλους, εκμυζώντες τον ιδρώτα του φορολογουμένου και χρηματιζόμενοι αυτοί τε και σύμπασα η χορεία των συγγενών και οικείων των…

Όλοι οι συγγενείς του Ρουσσόπουλου τρεφόμενοι από το δημόσιο Ταμείο…
  … Ως επίσης δεν λαμθάνει τον λαόν ότι χάριν του χρηματισμού του επʼ αδελφή γαμπρού του [του πολιτικού Ρουσσόπουλου] Θ. Σακελλαρίδου μισθοδοτουμένου ως Επάρχου με δρχ. 240 κατά μήνα. του υιού τούτου Άγιδος Σακελλαρίδου μισθοδοτουμένου με δρχ. 100 εν τω Υπουργείω των Οικονομικών. του ετέρου υιού Σακελλαρίδου μισθοδοτουμένου ως ελληνοδιδασκάλου με δρχ. 100. του αδελφού του υποψηφίου Αδαμαντίου Ρουσσοπούλου, ιατρού, μισθοδοτηθέντος επί μακρόν χρόνον ως ιατρού των φυλακών με 60 μηνιαίως. του εξαδέλφου Π. Νικολοπούλου μισθοδοτουμένου ως εφόρου με δρχ. 200. του ανεψιού τούτου του Νικολοπούλου μισθοδοτουμένου ως υπαλλήλου εν τη ενταύθα [στη Σπάρτη] Νομαρχία με δρχ. 60 μηνιαίως. του ετέρου εξαδέλφου του Γεωργίου Σακελλαρίδου μισθοδοτουμένου ως πρωτοκολλητού εν τη ενταύθα εφορία με δρχ. 120…

Ο Σ. Λούβης με το περίζωμα του παντοπώλου
Και η καλύβη του Παχύγιαννη…
… Του ετέρου εξαδέλφου [του Ρουσσόπουλου], του Σ. Λούβη, αφαιρέσαντος το περίζωμα του παντοπώλου και μεταμορφωθέντος και τούτου χάριν της Τρικουπικής αναμορφώσεως εις Θεμιστοπόλον μισθοδοτουμένου δε με 100 δρχ. του πενθερού αυτού Πολυζώη Παχύγιαννη μη λησμονηθέντος και του πτωχού τούτου ίνα λάβη διʼ ενοίκιον μιας ενταύθα καλύβης του, χρησιμευούσης ως παράρτημα δήθεν των φυλακών [Σπάρτης], μόνον 100 δρχ. κατά μήνα, εν ενί λόγω παντός εβδόμου βαθμού μισθοδοτουμένου συγγενούς του ειρημένου κυβερνητικού υποψηφίου [Μελέτη Ρουσσόπουλου], όχι μόνο τα υποβληθέντα βάρη δια των εν ώρα νυκτός ψηφισθέντων νόμων, αλλά και την αγχόνην αυτήν δια τον τράχηλον του λαού αμφιβάλλομεν εάν ήθελον διστάση να ψηφίσωσιν, ήρκει μόνον να μη διαταραχθώσι οι κύκλοι του συγγενολογίου και να μη ελαττωθώσι τα εκ δημοσίου ταμείου πηγάζοντα οφέλη εαυτού και των οικείων του…

Θα σας τιμωρήσει ο λαός, κατεργαρέοι!...
… Αλλʼ επέστη η ώρα δείλαιοι, ανταξία των όσων επράξατε θέλετε λάβει. αμείλικτος καταδίκη σας αναμένει, δίκαια τιμωρία παρʼ εκείνων των οποίων επροδόσατε και κατεπιβουλεύθητε τα συμφέροντα. Οι Σακελλαρίδαι και η πενθερική σου τρώγλη δεν θέλουσι σας σώσει. φωνασκείτε κατεργαραίοι! Αλλά και αν διαρραγήτε φωνασκούντες ούτε ένα θέλετε μεταπείσει. διέγνωσαν πάντες προσηκόντως πλέον το ποιόν σας και τον χαρακτήρα σας… (Εν Σπάρτη, 1885)
Αυτά έλεγαν για μερικούς πολιτικούς οι Σπαρτιάτες πριν από 126 ολόκληρα χρόνια!
Το δικό μας σχόλιο-ερώτημα: -Μήπως και σήμερα θα μπορούσε να γραφτούν για ΜΕΡΙΚΟΥΣ «κατεργαρέους» πολιτικούς τα ίδια πράγματα;

Ατιμίας κατάχρηση στην πόλη της Σπάρτης!...
Φρίττουμε σήμερα οι πολίτες με τις κατά καιρούς αποκαλυπτόμενες καταδολιεύσεις και καταχρήσεις του δημοσίου χρήματος που επιχειρούνται και γίνονται… Αλλά «τα ίδια Παντελάκι μου» εγίνοντο και παλαιότερα, ακόμη και στην εύανδρη Σπάρτη γνωστών οικογενειών.
Απολαύστε-και φασκελώστε!-τα παλαιόθεν καταγγελόμενα:
«ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΡΩΝ. Πολύκροτος προχθές ηγέρθη συζήτησις εν συνεδριάσει του δημοτικού συμβουλίου Σπάρτης περί του αν πρέπη, ως άλλοτε, να ψηφισθή πίστωσις φαρμάκων δια τους πένητας του δήμου. Ότι μεν η επιχορήγησις αύτη είναι θεάρεστος ουδείς αντιλέγει. αλλʼ ότι και τα εννέα δέκατα των καταναλισκομένων φαρμάκων των απόρων γίνονται κοντραμπάντο [λαθροχειρία, λαθερμπόριο], ουδείς πάλιν επί τοσούτον μωραίνει, ώστε να μην εννοή τούτο.
Χιλιάδων δραχμών κατʼ έτος εντάλματα, «ευσυνείδητοι» ενταύθα [στη Σπάρτη] φαρμακοποιοί υπό «ευσυνειδητοτέρων» δημαρχιακών επιβλεπόμενοι ανεξέλεγκτοι εξαργυρούσι, και επιτραπείτω ημίν να είπωμεν, ουδέ εκατόν δραχμών φάρμακα κατʼ έτος εις πτωχούς χορηγούνται.
Και επί πολλών μεν άλλων και επί της χορηγίας φαρμάκων ο καθείς δικαιούται νʼ αναφωνήση το «τρεις εφτά εικοσιένα, φάε και συ, δώσε και μένα»!...» (Εν Σπάρτη, 1874)
Το δικό μας σχόλιο: «τρεις εφτά εικοσιένα, φάε και συ, δώσε και μένα!»
- Πότε άραγε η δυσώδης αυτή… πρόταση θα εκριζωθεί από τη χώρα μας;
Απάντηση: Όταν στηθεί στην Πλατεία Συντάγματος των Αθηνών μια λαιμητόμος, ως φόβητρο.